Mleko Mamy

O początku ciąży planowałam karmić piersią. A nawet wcześniej, od zawsze sądziłam, że jest to coś naturalnego, noworodek/niemowlę plus cyc – prosta sprawa! Do czasu, kiedy okazało się, że Wiki ma inny pogląd na tę kwestię. Mleka pod dostatkiem, ale z butli najwygodniej.

Zaczęło się w drugiej dobie w szpitalu. Wieczorem podczas karmienia przerywała jedzenie i zaczynała płakać, znowu przystawianie, chwila ssania i płacz. Kilka położnych oglądających po kolei moje piersi i pokazujących jak powinnam ją przystawiać, sprawdzających czy Mała dobrze ssie. Wszystko ok, karmić przecież mogę bez problemu. Po kilkunastu próbach nie chciała już nawet złapać, a ja nie mogłam już patrzeć jak moje dziecko jest głodne i wkurzone niesamowicie. Ściągnęłam pokarm i dałam w butelce. Kolejne próby wyglądały podobnie.

Stwierdziłam, że po powrocie do domu będę nadal próbować. No i tak wypróbowałyśmy wszystkie możliwe pozycje, klasyczną, spod pachy, na leżąco, przetestowałyśmy także nakładki. Mleka mamy sporo, więc była też pozycja w której wolniej leci. Było też na śpiocha, po jedzeniu i przed.

Nie pasuje jej to i już. Kilka razy spróbowała i po jakimś czasie skończyło się na nerwach. Ewentualnie czasem potraktuje jak smoczek i usypiacz. Ale nie jako sposób na jedzenie.

Ściągam i Wikunia je z buteleczki. Tak więc nieodłączny od nas jest laktator. Korzystamy z ręcznego Avent Natural i na razie jestem z niego zadowolona. Na szczęście zajmuje mi to dosłownie kilka minut.

Chciałam... No cóż. Może w innej postaci, ale w końcu najważniejsze, że mleko Mamy mamy.